Тоше:
Ако бар уште еднаш ветрот
твое име изговори,
тргнувам, го барам патот
прв што ќе се отвори.

Гоца:
Доцна е, може како кукла
секој да ме навие,
ноќта е слепа ама знае
срца да ни заспие.

Тоше и Гоца:
Илјада и двеста милји живеј одовде,
уште илјада и двеста се` да исчезне.
Илјада и двеста дена живеј ако смееш,
уште еден ден ти давам да се покаеш.

Гоца:
Пропаѓам во било чии раце
само нежно да ме чуваат.

Тоше:
Се предавам, можат туѓи усни
да ме разоружаат.

Гоца:
Што е важно кого љубам
кога в зори заборавам.

Тоше:
Не пребирам, сите вредат
кога страсно ќе ме погалат.

Тоше и Гоца:
Илјада и двеста милји живеј одовде,
уште илјада и двеста се` да исчезне.
Илјада и двеста дена живеј ако смееш,
уште еден ден ти давам да се покаеш.