Сега се одлучив така,
а уште тебе те сакам.
По една минута бурна
ти мојот живот го турна,
а мракот боли ко лага
и не знам зошто да станам,
зар таа соба за тага
гледа на западна страна?

Помеѓу врати и прозорци
на кревет спомени лежат,
тука се моите чекори,
но како олово тежат.
Од мене што и да бараш
јас сум на адреса стара.
Помеѓу врати и прозорци
на кревет спомени лежат,
тука се моите чекори,
но како олово тежат.

Моја си замка, паднав и спијам,
сите си мислат дека се кријам,
нема да пројде само од себе,
се` ме боли после тебе.

Тука од луѓето бегам,
а ништо твое јас немам.
Бар твоја сенка да видам,
под твојот шепот да бидам,
а мракот боли ко лага
и не знам зошто да станам,
зар таа соба за тага
гледа на западна страна?

Помеѓу врати и прозорци
на кревет спомени лежат,
тука се моите чекори,
но како олово тежат.
Од мене што и да бараш
јас сум на адреса стара.
Помеѓу врати и прозорци
на кревет спомени лежат,
тука се моите чекори,
но како олово тежат.

Моја си замка, паднав и спијам,
сите си мислат дека се кријам,
нема да пројде само од себе,
се` ме боли после тебе.
Зар таа соба за тага
гледа на западна страна?

Помеѓу врати и прозорци
на кревет спомени лежат,
тука се моите чекори,
но како олово тежат.
Од мене што и да бараш
јас сум на адреса стара.

Моја си замка, паднав и спијам,
сите си мислат дека се кријам,
нема да пројде само од себе,
се` ме боли после тебе.