Фрли поглед преку рамо ако одиш,
сакам да ти бидам патот кој те води.
Како суво лисје згази ме под себе,
ништо не е грубо ако е од тебе.
Пушти насмев меѓу прамени од злато,
еден поглед меѓу трепки ама длабок,
божем случајно, забавено и филмски,
само рака порај ми и тајно стисни.
По тебе кај што газиш мојот поглед бакнува,
мојто срце стапки ти одбројува,
гори надеж ден да дојде,
твојот чекор кон мене да појде.
По тебе...
Со тебе под еден чадор да се стиснам,
да сум среќен иако на пола киснам.
Како суво лисје згази ме под себе,
ништо не е грубо ако е од тебе.
По тебе кај што газиш мојот поглед бакнува,
мојто срце стапки ти одбројува,
гори надеж ден да дојде,
твојот чекор кон мене да појде.
Крвта ми се бранува,
твојот допир удира,
како струја тело ми оживува.
По тебе кај што газиш мојот поглед бакнува,
мојто срце стапки ти одбројува,
гори надеж ден да дојде,
твојот чекор кон мене да појде.
По тебе...
|