Често мојот поглед лета преку туѓи рамена до тебе. Нога преку нога седиш и не погледнуваш во мене. Илјада лица и ти, сонце во ноќ меѓу нив.
Бегајќи цел живот, ко за инат се` ме навраќа на тебе. Јас сум само патник кој што нема ништо свое освен себе. Можам да прифатам се`, толку сум слаб на тебе.
Јас не сум виновен, ти ми требаш како добар ден и после се` да сме сами под ѕвездите. На чекор од тебе, а никако до тебе, јас не сум виновен што ти си ми се`.
Често мојот поглед лета преку туѓи рамена до тебе. Нога преку нога седиш и не погледнуваш во мене.
Можам да прифатам се`, толку сум слаб на тебе.
Јас не сум виновен, ти ми требаш како добар ден и после се` да сме сами под ѕвездите. На чекор од тебе, а никако до тебе, јас не сум виновен што ти си ми се`.
|