Još su ti usne umorne i sve što kažeš znam da nije, još su ti suve cipele, napolju znam da kiša lije, još su ti vreli obrazi, u oku sjaj ne prolazi, još ti na licu piše čija si, samo moja nisi.
Има ли ден за нас, да откријам дека сум жив, да фрлам превез од страв и страст, да потпишам дека сум крив? Има ли бар еден ден за нас, да откријам дека сум жив, да фрлам превез од страв и страст, да потпишам дека сум крив? Прозбори!
Го лажам секој нов рефрен, ќе бидеш моја некој ден, а зошто љубовта се губи како капка лош парфем? Го лажам секој нов рефрен, ќе бидам посилен од се, а штом те здогледам со друг јас губам свест.