Најдрага моја, кога горки зборови течат од усни тонат сите бродови.
Страст неразумна, рака под рака бевме до лудост ничии, лесно без мака верни и неверни. Од глупости и суета не ни успеа.
Верувај, ништо намерно, не сакав да ни се случи најлошо. Гордоста не` донесе до дно. Можам да не те сакам, не и да заборавам, а за тоа ти си ми должна до крај.
Рака под рака бевме во лудост ничии, лесно без мака верни и неверни, страст неразумна.
Вечерва морам бесот да го потрошам, со било која јас да се утешам. Од глупости и суета не ни успеа.
Верувај, ништо намерно, не сакав да ни се случи најлошо. Гордоста не` донесе до дно. Можам да не те сакам, не и да заборавам, а за тоа ти си ми должна до крај.
|