Тоше: Ако бар уште еднаш ветрот твое име изговори, тргнувам, го барам патот прв што ќе се отвори.
Гоца: Доцна е, може како кукла секој да ме навие, ноќта е слепа ама знае срца да ни заспие.
Тоше и Гоца: Илјада и двеста милји живеј одовде, уште илјада и двеста се` да исчезне. Илјада и двеста дена живеј ако смееш, уште еден ден ти давам да се покаеш.
Гоца: Пропаѓам во било чии раце само нежно да ме чуваат.
Тоше: Се предавам, можат туѓи усни да ме разоружаат.
Гоца: Што е важно кого љубам кога в зори заборавам.
Тоше: Не пребирам, сите вредат кога страсно ќе ме погалат.
Тоше и Гоца: Илјада и двеста милји живеј одовде, уште илјада и двеста се` да исчезне. Илјада и двеста дена живеј ако смееш, уште еден ден ти давам да се покаеш.
|