Сега се одлучив така, а уште тебе те сакам. По една минута бурна ти мојот живот го турна, а мракот боли ко лага и не знам зошто да станам, зар таа соба за тага гледа на западна страна?
Помеѓу врати и прозорци на кревет спомени лежат, тука се моите чекори, но како олово тежат. Од мене што и да бараш јас сум на адреса стара. Помеѓу врати и прозорци на кревет спомени лежат, тука се моите чекори, но како олово тежат.
Моја си замка, паднав и спијам, сите си мислат дека се кријам, нема да пројде само од себе, се` ме боли после тебе.
Тука од луѓето бегам, а ништо твое јас немам. Бар твоја сенка да видам, под твојот шепот да бидам, а мракот боли ко лага и не знам зошто да станам, зар таа соба за тага гледа на западна страна?
Помеѓу врати и прозорци на кревет спомени лежат, тука се моите чекори, но како олово тежат. Од мене што и да бараш јас сум на адреса стара. Помеѓу врати и прозорци на кревет спомени лежат, тука се моите чекори, но како олово тежат.
Моја си замка, паднав и спијам, сите си мислат дека се кријам, нема да пројде само од себе, се` ме боли после тебе. Зар таа соба за тага гледа на западна страна?
Помеѓу врати и прозорци на кревет спомени лежат, тука се моите чекори, но како олово тежат. Од мене што и да бараш јас сум на адреса стара.
Моја си замка, паднав и спијам, сите си мислат дека се кријам, нема да пројде само од себе, се` ме боли после тебе.
|