Магла пак ме покрива,
мириса на неволја.
Ноќва сум ти така сам.
Улици накиснати,
прозорци расплакани.
Каде ли си, бар да знам?
Од небо нек се спуштат
и громови на душа,
само да ти слушнам глас.
Признавам пред светот,
ќе го минам векот
да те најдам, ради нас.
Не можам од тебе да оздравам,
сета љубов дур сум жив
на тебе ја потрошив.
Светот мој минус тебе во него,
она што ќе остане, малку е.
Од небо нек се спуштат
и громови на душа,
само да ти слушнам глас.
Признавам пред светот,
ќе го минам векот
да те најдам, ради нас.
Не можам од тебе да оздравам,
сета љубов дур сум жив
на тебе ја потрошив.
Светот мој минус тебе во него,
она што ќе остане, малку е.
Не можам од тебе да оздравам,
сета љубов дур сум жив
на тебе ја потрошив.
Не можам од тебе да оздравам,
сета љубов дур сум жив
на тебе ја потрошив.
Светот мој минус тебе во него,
она што ќе остане, малку е.
Малку е...
|